Tweede verslag door Ruth
Lieve allemaal, hierbij een verslagje van mijn kant. Alles gaat goed met ons! Het eten is beter en gevarieerderder dan verwacht. Ik moet nu opschieten want het internetcafe sluit bijna....
Het avontuur is begonnen. Inmiddels zijn we alweer 4 dagen in Jinja. En waar moet ik beginnen? Het is zo indrukwekkend. Anders dan ik had verwacht? Ja en nee. Je kent natuurlijk de beelden vn TV maar het is toch anders wanneer je met je eigen benen, of wielen, er staat. Je weet dat het arm is, maar zo arm. Het is een andere wereld. Hier draait het niet om mooie huizen, grote auto's en je carriere maar om overleven.
Het is roeien met de riemen die je hebt. Om je idée te geven kan ik het volgende vertellen. Mensen lopen rond in kleren die vies e kapot zijn, ramen van auto's ontbreken of bevatten scheuren, er bestaan hier geen prullenbakken, het is stoffig en warm. Mensen verbranden hun afval, wcpapier gebruiken ze niet, e leven in kleine hutjes zonder stromend water en electriciteit.
Je vraagt je dan ook af waarom de meeste mensen het grootste gedeelte van d dag rondhangen, er moet zoveel gedaan worden. Of is dat onze visie, willen wij onze westerse manieren overbrengen op de afrikaanse mens. Kan het niet gewoon zo zijn dat de mensen tevreden zijn met hun leven en worden ze juist ongelukkiger en onrustiger als ze zien hoe ‘goed' wij het hebben? Hebben wij het we beter?
Ik ben in ieder geval wel diep ontroerd hoe blij de mensen zijn als ze je iedere morge begroeten. Of hoe emotional en ontzettend blij ze zijn als je zee en nieuwe kruk of zelfs een foto geeft. Ik heb in ieder geval al 1 vriendin die ik in mijn hart bij me drag. Helaas was ze maae 2 dagen op het project maar ze heft een onuitwisbare herinerin achter gelatin. Haar naam is Eva, 18 jaar en heft polio waardoor ze moeilijk loopt. Ze ging naar school totdat het noodlot toesloeg. Vanwege haar handicap heft de taxichauffeur misbruik gemaakt van haar kwetsbaarheid en heft haar verkracht. Wat resulteerde in een zwangeschap van een tweeling. Eva heft het moeilijk, geen ouders en 8 maand zwanger. Geen kinderkleren en geen babyspullen en geen idée hoe ze verder moet. Ik probeerde door met haar te praten haar het gevoel te kunnen geven dat het goed komt, dat ik als ghandicapte moeder van een 3-jarig zoontje ook problemen heb en heb gehad maar date r ook weer oplossingen komen. Alleen zullen die er voor haar wel komen, zijn er genoeg mensen die haar kunnen en willen helpen? Ik hoop het van harte.... Ik drag ook een tastbare herinnering van haar bij me, ze gaf me een armband. En ik haar 1 van mij.
Dat me bij het tweede dilemma brengt. De andere meiden willen ook wel zo'n mooie armband. Maar wat moet ik? Moet ik alles maar geven als ze me er om vragen, wat dat is at ze doen. Ze zeggen: Geef me de armband, ze zijn er niet te beroerd voor om het te vragen. Maar zou ik niet hetzelfde doen in hun positie, wij zijn in hun ogen immers de rijke blanken. Muzungu, het oegandese word voor blanke en wat ze je naroepen op de straat. Ik zit in tweerstrij, is het goed om alleen maar te geven of is ere en betere manier? Maar als ik ze zie lopen in hun kapotte kleren wil ik het liefste de inhoud van mijn koffer ahterlaten. En ik den kook dat k dat doe, ik wil geen spijt krijgen als ik terug in Nederland ben en ik dan toch denk : Had ik maar.....'
De lunch is bijna klaar, terwijl ik zit te typen me 2 afrikaanse kinderen naast me die lere typen, spelt de rest buiten met de andere kinderen een spel. Lieve mensen tot heel snle, ik ga eten,
liefs Ruth
Reacties
Reacties
Hallo Ruth en Rene,
Via je hyves site kwam ik op deze link en ik moet zeggen dat ik zeer onder de indruk ben van jullie verhaal.
Denk dat de meesten van ons zich geen voorstelling kunnen maken van hetgeen jullie daar aantreffen. Het dilemma waar je het over hebt is begrijpelijk. Lijkt me erg lastig allemaal. Bedenk dat jullie al veel meer doen dan de gemiddelde mens. Super!!
Heel veel succes verder en ik houd jullie site vanaf nu in de gaten.
Groetjes, Johan Bekker
Dag lieve Ruth en Renee,
Net je 2e reisverslag gelezen, laat maar zoveel achter als je kan, want anders krijg je er echt spijt van, heb ik ook namelijk gehad. De volgende keer als ik ga dan neem ik echt een bult kleren zeepjes kleurtjes vanalles en nog wat mee. Ze zijn er heel erg dankbaar voor!!! Succes daar en tot de volgende reisverslag!!
KUs sandra
Hey zus,
Ideaal internet, worden we goed op de hoogte gehouden van jullie avonturen! Hele bijzondere dingen, waardoor je je eigen leven misschien iets anders gaat bekijken. Ben je straks weer een ervaring rijker!
Tot snel!
x Christi
He lieve buurtjes.
Wat een verhaal zeg.
kan me er iets bij voorstellen dat je je daar een beetje rot door gaat voelen.
Maar wat je zelf al zegt je kunt niet voor iedereeniets doen ook al zou je willen.
Het is echt indruk wekkend wat ik lees.
je ziet het inderdaad alleen maar van de beelden van t.v. maar nu maak je het dus in het echt mee.
We wensen jullie nog veel plezier en hou je sterk.
Groetjes Peter en Renate.
p.s.ik mag weer 100% belasten met mijn enkel(dat wou je graag weten toch?)
Hoi Renee en Ruth.
Wat een belevenissen allemaal zeg. Het zal een diepe indruk maken. En je wordt wel effe met je neus op de feiten gedrukt.En wat hebben wij het hier goed in ons koude kikkerlandje.
Maar wel heel leuk dat wij zo jullie ontwikkelingen kunnen bijhouden.
Succes met alles en veel plezier.
Heyyyy beide,
Fijn om jullie belevenissen weer mee te mogen lezen. En tja, zoals iedereen waarschijnlijk vind, een lastig dilemma. Ik lees de oplossing voor jou al in je reisverslag. Volg je gevoel, dan kan het nooit fout zijn...
Liefs Janneke
Dag lieverds,
Leuk jullie verhalen, om op de hoogte te blijven van hoe het daar is en gaat. Ik wist wel dat je dit zou gana zien allemaal... Natuurlijk is het indrukwekkend. Hun weten zelf niet beter en dat is ook beter denk ik. Ze zijn gelukkig en dat is geweldig toch... Zo zie je maar dat geld niet altijd maar gelukkig hoeft te maken... Nu zie je in he hoe goed wij het hebben, te goed misschien nog wel... Wij mogen echt blij zijn!!! Het opend je ogen en voor andere daarom hoop ik dat vele dit allemaal zullen lezen wat je schrijft, zodat iedereen eens beter nadenkt en wat positiever zullen worden van wat we allemaal hebben als mens...
Succes daar nog en ik denk aan jullie! Tot snel bij jullie volgende verhaal.
Dikke kus van Yvette!
He lieve Ruth en Renee
Wat een ontroerend verhaal. Kreeg de tranen in mijn ogen toen je vertelde over Eva. Dat de wereld zo hard kan zijn, ongeloofelijk!
Snap dat je graag wilt delen met andere. Denk dat je daarbij moet doen wat je goed lijkt om te doen. Dan kun je nooit spijt krijgen, als het uit je hart komt.
Ik lees jullie verhalen met kippenvel, vind het echt super dat je dit allemaal hebt bereikt.
Veel succes nog daar!
Liefs;
Ilse
Heey Ruth & Renee,
Diep diep onder de indruk van jullie verhaal.
En het doet me maar weer beseffen hoe goed wij het hier eigenlijk hebben.
Heel veel succes daar nog met al het mooie werk wat jullie doen :)
Liefs,
Daniëlle
geweldig dat er zulke lieve mensen zijn op deze aarde die nog wat voor een ander over hebben.En niet alleen aan geld denken super.Succes met jullie mooie plannen en geniet er van maar wees voorzichtig.
Hi Renee & Ruth,
Wat een ontroerende werk vacantie.Keep it up.
Take care Love Tante Grada, Australia
Hallo Ruth,
Heel veel succes met jullie reis, fijn dat je voor mensen daar iets mag betekenen. Mooi om te lezen.
Hoi Ruth en Renee, mijn complimenten voor jullie geweldige inzet voor de medemens waar dan ook ter wereld. Wel weer wat anders dan op het mooie eiland Curacao waar men een andere cultuur heeft dan in het fascinerende Afrika. Dat hebben jullie zelf onlangs ervaren! Adem diep jullie prachtige ervaringen in en geniet ervan... Hopi forsa!
Wim
lieve ruth en renee, wat geweldig dat God jullie zulke prachtige daden laat doen voor de minderbedeelden daar.Heel veel sterkte en zegen gewenst. groetjes ankie
Hoi Ruth en Renee,
Heel indrukwekkend en interessant om jullie verhaal te lezen. Jullie zullen wel veel te verwerken hebben. Maar wat fijn, dat jullie op deze manier een steentje kunnen bijdragen in Oegenda. Heel veel sterkte en geniet van de mooie dingen.
Ga met God.
Groetjes en liefs, Martha.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}